Index

25-oct-02

We zijn bezig met de voorbereidingen van de reis. Alles is al ingepakt en laat het maar beginnen. 24 uur in een vliegtuig zitten is best spannend en vermoeiend. We hebben vanavond nog een feest van de Bowling vereniging die hun 25 jarig bestaan vieren. Morgen om 07:00 uur op, om 08:00 uur worden we opgehaald, om 09:00 uur begint de vakantie. Lekker genieten op schiphol, do a little shopping, liquid lunch en dan om 11:50 uur zouden we moeten vertrekken.

26 + 27-oct-02

Het feest was leuk. Slapen was lastiger, door het bed gezakt, en 4 uurtjes slaap. Om 12:00 uur zijn we uiteindelijk met het vliegtuig vertrokken naar Singapore. De gereserveerde plaats was inderdaad voor ons. Na veel eten en veel films kijken kwamen we om ongeveer 04:00 uur (singapore tijd) aan op Singapore airport (12 uur vliegen). Allebei kapot en vooral dat wachten tot 09:00 uur sloopt je. (vertrek naar Sydney)

Na 1 uur vertraging vertrokken we naar Sydney. Alle films hadden we ondertussen wel gezien en Ron had een praatgrage passagier naast zich, NIET IK, ik sliep. Om 21:30 kwamen we, na grondig onderzoek van een overijverige mannelijke douanier (niet wijzelf maar onze bagage, helaas), aan bij ons Hotel. Leuke ontvangst en snel wat eten. Wat ze wel niet in een kamer van 4x4 kwijt kunnen. Alles wat in een Gay hotel hoort was er ook (Föhn, strijkbout+plank., video etc etc). Nog één borrel en naar bed.

28-oct-02

Na lekker slapen om 09:00 uur op en op zoek naar een ontbijtcafé. Lekker ontbeten en dan via de touristische route naar het stadhuis om ons aan te melden. De rij was gelukkig niet te groot maar wel de hoeveelheid vrijwilligers, goed geregeld. De leuke aanwezigen kwamen, hoe kan het ook anders, uit Nederland. Lelijke pasfoto voor op badge en een leuke foto voor het smoelenboek en snel weer weg naar buiten.

Jas kan in de tas met dat mooie zonnetje. Op weg naar het Sydney symbool, The Sydney Opera House. Wat is dat gebouw toch mooi. En natuurlijk even, op een afstand, kijken naar de Sydney Harbour Bridge. Veel te hoog dus daar gaan we maar niet op.

Met een route van de portier van het hotel, in de hand zijn we verder gaan kijken in het centrum. Een prachtig park hebben ze daar met veel mooie uitheemse planten en dieren. Verderop op een veld was het symbool voor de Borstkankerbestrijding. Er was een fondswerving geweest. Het symbool was een vrouw gemaakt met kleine vrouwtjes. Heel apart. Het rare was wel dat er één zwart mannetje tussen stond, een man met borstkanker? of was dat een travestiet.

In de avond natuurlijk op pad naar de nichtenstraat van Sydney OXFORDSTREET. Eerst even wat eten tussen alle andere nichten. Daarna op zoek naar een gezellige kroeg. Nou, die van de buren (Stonewall), was heel gezellig en zijn daar ook de hele avond gebleven. (Uit privacy overwegingen zijn hier geen foto's van. red.)

29-oct-02

De eerste dag dat René is gaan trainen. De bowling in Bankstown leek het dichtstbij. ÉÉN uur heen en ÉÉN uur terug. Je moet er wat voor over hebben. De banen waren anders dan in Nederland. De approach was een halve meter smaller. Je staat dus op de baan van de buren of tegen het ballenrek aan. De banen vetten kunnen ze ook. Mijn bal was nat van de olie. Ik moet nu heel professioneel mijn bal elke keer schoonmaken.

Ron dacht al dat ik niet meer zou komen opdagen. Om 13:00 uur konden we dan ook pas naar Bondi Beach. Een prachtig strand in een baai van Oost Sydney. Een mooie plek voor surfers.

Het was ook heel warm, dus goed insmeren en niet te snel lopen. Mooi strand en wat een helder water. De kinderen krijgen hier zelfs ook les in surfen, leuk gezicht.

Natuurlijk ook vanavond weer eten en drinken in OXFORDSTREET. Een ander leuk eet tentje gevonden en rara welke kroeg we in belanden: Stonewall hotel. Nu weten we ook waarom al die kroegen hotel achter hun naam hebben staan (is dus helemaal geen hotel). In de wet staat dat als je een hotel bent je langer open mag blijven en alcohol mag schenken. Later in de avond hebben we nog Sydney Harbour By Night gezien. Wat een prachtig gezicht. Een leuke Australiër heeft het ons laten zien.....

30-oct-02

René dacht eerder op te staan om te trainen en dan ook wat eerder terug te zijn voor een bezoek aan Lady Jane Beach. Nou.....dat werd dus gewoon weer 13:00 uur. (wat een fanatiekeling) Met de bus naar Watson Bay, want daar in de buurt moest Lady Jane Beach zijn. Als echte toeristen zijn we iets te vroeg uitgestapt wat resulteerde in een mooie wandeling van 1,5 uur. Veel vliegen die op je rug mee reizen, Ron boos op de vliegen, René z'n voeten doen zeer en waar moeten we naar toe, waar is dat rot strand. Na een dik uur lopen zagen we Watson Bay. Maar nog geen bordjes voor het strand. Toch nog rondlopen, want je bent een strand nicht of niet, zagen we iets van geel zand. Daar zijn we maar gaan liggen. Was best gezellig, leuk uitzicht en het was niet zo druk. Het water was 3cm koud. Dan maar lekker bakken in de zon.

Onderweg naar de bus om naar huis te gaan kwamen we, zoals elke toerist, het bordje tegen met de richting van het Lady Jane Beach. Leuk voor de volgende keer.

Beetje duf van de zon zijn we naar de andere zijde van OXFORDSTREET gegaan (lees de overkant van de straat) om wat lekkers te eten. Heerlijke Tapas gegeten en een fles cava besteld. De cava van de kaart was op dus kregen we een duurdere voor dezelfde prijs, is altijd goed (was een lekkere Pinot-noir/Chardonnay champagne). Elke dag weer komen er meer nederlanders binnen en ze zijn herkenbaar aan de kleding van het Dutch Team van de Gay Games. Er kwam een grote groep nederlanders in oranje jassen binnen, bleek later een zwemploeg te zijn. Een andere kroeg geprobeerd, Oxford Hotel (boven verdieping Gilligan). Veel amerikanen dus best ongezellig. Door het raam zag je Stonewall. In Stonewall was het mailbox avond. Een rij van hier tot Tokio. Ron moest en zou toch kijken en na een tijdje in de rij konden we naar binnen. Geen nummer gekregen. Pas op de derde verdieping was er een verdeler van de nummers en die beheerde de mailboxen. René zou morgen niet gaan trainen dus we konden het lekker laat maken. Om 03:30 uur rolden we toeter naar buiten, TAXI !!

31-oct-02

SHOPPING DAY !!!

Lekker uitgeslapen, rustig ontbeten onderweg naar het centrum. (Ron is zo blij dat de cappuccino hier geweldig is...) Leuke winkels en warenhuizen. Lekkere light lunch in de Sydney Tower en genieten van het uitzicht over Sydney en omgeving.

Met de handen vol aan tassen op weg naar Sydney Harbour, tussendoor even kijken in het Queen Victoria Building. Wat een shopping centre!! Ons Magna Plaza is er niets bij.

Nu snel weg om de zonsondergang te bewonderen. Helaas te veel bewolking dus snel donker zonder mooi licht. Volgende keer beter. Nu we er toch zijn dan maar wat eten in één van de mooie restaurants aan de kade. De keuze was gevallen op Eastbank. We hebben ons lekker laten verwennen, op de kaart stond oesters en kangaroe. Dus dat was smullen met als afronding een cappuccino met een Sambuca (keuze uit 3 kleuren). Daarna toch een foto proberen van Sydney by night.

1-nov-02

Om 06:30 ging de wekker om een trip te maken naar de Blue Mountains. Met een bus vol nichten en potten, onder bezielende leiding van Colin. Het was Colin's 2e tour maar met die nichtenhumor lagen we constant in een deuk. René had kennelijk te weinig slaap gehad want die dutte steeds weg en miste dus de spannende uitleg over de Blue Mountains. De eerste stop was bij een geweldig uitzicht over de australische Grand Canyon. Er was veel lawaai van een insekt dat 7 jaar onder de grond zit en 2 weken boven de grond. Hij gaat in die 2 weken snel paren om daarna dood te gaan. Waarom ze dit lawaai maken kan alleen maar zijn om de toeristen te pesten, volgens de gids. Dan weer snel op weg naar een mijnwerkersplaatsje in de bergen. Met een treintje over een oud railtje 52 graden afdalen door een smalle donkere rotsschacht richting een regenbos.

Na een tour langs alle soorten bomen en planten in dat regenbos, let op de achtergrond van de 2e foto want daar zijn nog net de drie gezusters te zien (door erosie aangetaste rotspartijen), zijn we met een kabelbaan weer omhoog gegaan. Dan weer hup de bus in op weg naar een gezamenlijke lunch. Tijdens de lunch liet een amerikaanse weer weten hoe dom en oppervlakkig ze vaak zijn (in Nederland wordt belgisch gesproken...). Dan weer de bus in om het uit de kluiten gewassen dieren opvangcentrum Featherdale Wildlife Park te bezoeken. Hier worden veel australische dieren naar toe gebracht die gevonden worden of gewond zijn. Het was een leuke ervaring om al die diersoorten zo bij elkaar te zien en sommigen liepen gewoon rond. Wat zijn die koala beertjes toch een knuffel beestjes en wat een verschil met de dieren bij ons in Europa.

Na deze indrukwekkende dag zijn we weer eens gaan stappen, en ditmaal hebben we ook de digitale camera meegenomen. We waren niet de enigen deze avond want overal waar we binnenwilden stond een hele lange rij. Aansluiten dan maar, eerst naar de Stonewall (waar we al een paar keer eerder zijn geweest afgelopen week, en daarna naar de ARQ, waar een beetje de sfeer van de IT heerst (in haar hoogtijdagen) maar ach, na een paar borrels is het overal wel gezellig, en je raakt ontzettend makkelijk in gesprek met anderen.

2-nov-02

Schandalig lang uitgeslapen vandaag, en tijdens de brunch in Oxfordstreet de papieren doorgenomen voor de openingsceremonie in Aussie stadium vandaag. Daar staat in dat de deelnemers al om 16.00 uur moeten verzamelen ! Dat geeft ons niet echt veel tijd om nog wat te ondernemen. In de reisgids staat vermeld dat er elke zaterdag een bazaar is waar het heel gezellig moet zijn dus kunnen we hier nog mooi even overheen lopen. Helaas (sommigen zeggen nu net goed) speelt de kater ons parten en na een snel rondje over de bazaar zijn we weer richting hotel gelopen, om ons om te kleden voor de openingsceremonie. Om 16.00 uur precies waren we daar en het was al een drukte van jewelste.De entree ging vrij gemakkelijk (ze keken niet eens in de tas) en langzaam stroomde het kricketstadium vol met de 13.000 deelnemers. Van hieruit moesten we dan in landen opgesteld het stadium inlopen (net als in de echte games). De sfeer was echt geweldig, als er weer een groepje wild uitgedoste mensen binnenkwam begon iedereen te joelen en te fluiten !

We waren vergeten drank en eten mee te nemen, en het begon ook al aardig af te koelen dus we waren wel blij toen we om 19.00 uur eindelijk aan onze mars in het stadium mochten beginnen. Dat was echt te gek, een hele stoet oranje door dat stadium voor een rondje over het veld. Het stadium zat bijna helemaal vol, echt een geweldige ervaring ! Toen alle landen binnenwaren kon de echte ceremonie beginnen. Heel indrukwekkend, met opera, zang, historie, humor, dykes on bikes en vuurwerk. Uiteindelijk stonden we om half twaalf pas weer buiten. Gelijk maar naar bed want om 05.00 gaat de wekker.

Meer foto's op Gay Games en op de site van Outsports.com of Eventimages.com.

3-nov-02

Het is zondag en om 05:00 uur ging de wekker. Snel opknappen en naar het centraal station voor de reis naar Bankstown Ten Pin Bowling. Om 07:15 uur stonden we in de bowling. Snel aanmelden en even wakker worden. Het is in Australië iets anders bowlen dan in Nederland. Je speelt op 2 banen tegelijk. De eerste frame op de 1e en de tweede frame op de tweede en de derde game op de eerste etc etc. Even wennen want de score blijft op de eerste baan staan. Heel verwarrend als er iets fout gaat. Maar OK. Om 08:15 uur begon mijn initiële serie voor de Singles. We speelden met z'n achten op de twee banen. Heel gezellig en we klapten voor elkaar als we een spare of strike hadden. Na drie games was het afgelopen. Je had nu moeten scoren om in de Single finale te komen. Mijn scores waren 155 / 195 / 127 met een hcp van 31. Jammer van de laatste game anders was het misschien wel een semi-finale geworden. Nu lekker even uitrusten tot 11:30 uur om de bus te pakken naar Enfield Ten Pin Bowling. Daar speelden we om 13:00 uur de double series. Mijn double partner was niet op komen dagen, samen met de overige 34 deelnemers die het niet konden laten om ongemeld weg te blijven. Dus de organisatie ging op zoek naar een partner. Ze hadden er een gevonden in een Nieuw-Zeelander, John Williams. Geen hoog gemiddelde(115) maar wel een zeer hoge handicap(68). Samen hebben we goed gegooid. Of het genoeg is voor een semi-finale op donderdag weet ik nog niet. Mijn serie was 143 / 187 / 167 en weer de hcp van 31 en die van John 130 / 162 / 139 samen dus 1225 incl hcp. Gezien dat wij met z'n tweeën alle 3 de games gewonnen hebben van de overige 3 doubles (allen een gemiddelde van 200 en maakten er niets van) hebben we misschien nog geluk. De officiële uitslagen zijn te vinden op de originele Results site van de Sydney Gay Games.

Voor de eerste keer is Ron meegeweest naar het bowlen. Gezien de leuke en gezellige mensen om ons heen heeft hij zich best vermaakt. Misschien was het voor een toeschouwer wel wat vermoeiend. Mocht Ron dit te vermoeiend gevonden hebben dan liet een andere partner van een deelnemer zien wat de mogelijkheden zijn voor vermaak.......breien bv....

4-nov-02

We zijn gisterenavond alleen even wat wezen eten in Oxfordstreet. Was lekker en we kwamen natuurlijk een paar bekenden tegen. Best gezellig. Toch snel naar bed gegaan want we moesten weer om 05:00 uur op. Nu konden we weer meer mensen dus het was best gezellig in de trein naar Parramatta Ten-Pin Bowling. We waren er best vroeg dus konden even rustig aan doen. Het was er lekker koel (koud volgens Ron). Alle partners zijn gekomen en het team was dus compleet. Voor dat we begonnen moest ik natuurlijk even een foto hebben met het shirt van mijn Bowling team. We speelden best goed en hadden genoeg lol.

George Graves (hcp 0) 195 / 162 / 219, David Brown (Sacramento Team, hcp 13) 243 / 192 / 181, René Duijn (hcp 31) 166 / 198 / 133, John Williams (hcp 68) 114 / 150 / 149. Totaal hadden we 2438 incl hcp. Dat was best hoog voor de huidige groep met bowlers. Nu maar afwachten of we vrijdag weer moeten spelen voor de semi-finale en de finale.

Rond twaalf uur waren we weer terug in het centrum van Sydney, waar we gelunched hebben met twee jongens uit San Fransisco (één staat er op de foto van gisteren). Zij gingen slapen, wij gingen naar het Sydney aquarium in darling harbour, waar je alle vissoorten van Australië kan bekijken. Erg mooi allemaal, er waren ook gangen van glas die onder het water doorliepen waardoor je onder de haaien en roggen en andere enge dieren doorliep. Ook de vissen van het mooie koraalrif aan de oostkant van Australië (great barrier reaf) waren te zien, sommigen hadden we echt nog nooit gezien.

Op het moment dat ik dit type zitten we lekker met een borrel in de tuin van ons hotel. Vanavond hebben we een diner date met een australiër die we afgelopen week hebben ontmoet. Daarna gaan we op stap, en gaan we ook even langs het Holland House om te kijken of Gordon er ook is. Ron heeft hem tijdens de openingsceremonie al gezien..

5-nov-02

Gisterenavond hebben we dus niets gezien van het Holland House. Overigens, volgens mijn informatie, is die oninteressante vetkleppende trutnicht alleen maar negatief over bowling en nog hollands grof in een vriendelijk land als Australië. (Ze kan alleen maar zeiken in een microfoon en verder presteert ze zelf niets) Wel zijn we wezen eten in een nieuw restaurant, Palmer street Bistro, in Oxfordstreet. Ze zijn open gegaan tijdens de gaygames maar kunnen het nog niet aan. Lekker ongeorganiseerd. We hebben nu ook ervaren wat B.Y.O. betekend. In Australië is een dure vergunning nodig om alcoholische dranken te mogen serveren. Sommige tentjes hebben dat niet. Dus Bring Your Own betekent dat. (je mag je eigen alcohol meenemen) Later op de avond viel René bijna in slaap dus zijn we vroeg naar bed gegaan.

Vanochtend heeft René gezocht waar de informatie staat over het bowlen. Vandaag is de finale voor de dames en de plezier bowlers maar nergens is informatie te vinden. Ik kijk later op de dag nog wel een keer.

We zijn weer eens gaan ontbijten bij een zaakje in Crownstreet, Melograno. Lekker ontbijt en vriendelijke bediening. Is zo'n beetje ons vaste stekkie geworden.

Na het ontbijt weer terug naar het hotel en een wasje doen terwijl René weer eens probeert te zoeken naar de finale informatie. We zijn op pad gegaan naar een baai om te zwemmen. Deze keer zijn we naar Redleaf Pool gegaan. Dat is een afgebakend deel van de baai waar eigenlijk alleen maar lokaaltjes komen. Alleen zij weten het te vinden. Het zit achter de bibliotheek.

Lekker rustig en de vriendelijke portier/office manager van ons hotel was daar ook (van hem hadden we ook het adres gekregen).

Daarna zijn we ook nog even naar Lady Jane Beach gegaan om even te zien of het wat is. De omgeving is prachtig. Wat een mooie rotspartijen en wat gaaf om te zien hoe de natuur de stenen heeft bewerkt. Verder was het gewoon een nichtenstrand waar het alleen maar cruisen was. Het uitzicht op de haven van Sydney was wel geweldig. Zie de achtergrond van de 3e foto.

Toen we thuis kwamen heeft René nog gezocht naar de informatie over de finales. Op Internet stond de uitslag voor de dames en de plezier bowlers. Het was overigens zeer laat aangeleverd waardoor de finales later begonnen dan gepland. Tot op heden is de informatie voor de heren single finale nog niet bekend, die is morgen. Ze hopen dat de informatie om 21:30 bekend is. We wachten af. Ron wilde vanavond de zonsondergang nog even zien in de haven maar we waren best wel laat terug om dat nog te halen. Misschien een volgende keer.

6-nov-02

René is gisteravond vroeg naar bed gegaan en Ron is op reep geweest in Oxfordstreet. Om 07:00 uur had René de wekker gezet om dan maar naar de Bowling in Parramatta te gaan om zeker te weten dat hij niet hoeft te spelen. Eenmaal daar aangekomen bleek het inderdaad zo te zijn dat er betere Singles waren dan René. Dan maar even David succes gewenst en weer terug naar het hotel. René zijn haar was toch wat te lang en is dus op zoek gegaan naar een kapper. In Crown street, aan het eind bij Oxford street, was een leuke kapper te vinden. Ginardi hair. Ik ben geknipt door Patric die 10 jaar in Londen heeft gewoond en aangaf dat in Sydney alle bars shit zijn vanwege het oppervlakkige gedrag. Leuk om te zien dat nichtenkroegen overal hetzelfde zijn. Met m'n nieuwe coup ben ik nog even wat wezen shoppen. Na een wasje en een lekkere lunch ben ik in de tuin een boekje wezen lezen terwijl Ron al weg was naar Redleaf Pool. Ik had geen zin in nog meer zon terwijl ik mijn huid al een beetje voelde. Vanavond zal ik weer wat rustig aan doen. Mogelijk moet ik met John de semi-finales spelen van de doubles. Ik hoop die info toch wel wat vroeger te krijgen dan vandaag met de singles.

We zijn dus eindenlijk met een fles champy naar de zonsondergang gaan kijken. We hadden een van de mooiste plekjes. Wat een prachtig uitzicht.

Na de zonsondergang hebben we nog lekker gebadderd in sauna Bodyline. Leuke atmosfeer... Toen we om 00:15 thuis kwamen heeft René nog snel gekeken of hij moest spelen. Ja hoor, hij is als 3e geplaatst voor de doubles en als 1e geplaatst voor de Teams (Semi finales). Dat wordt morgen bij tijds op(13:00 uur spelen) en vrijdag om 05:00 uur (08:00 uur spelen). Als hij morgen de finale doubles moet spelen dan hebben we een probleem. We hebben kaartjes voor de Sydney Opera House voor donderdag avond 20:00 uur en de finales zijn om 19:45 uur afgelopen.

7-nov-02

Na lekker met z'n tweeen te hebben ontbeten is René vertrokken naar Parramatta Bowling. Ron gaat vandaag naar Redleaf Pool samen met Luke en een vriendin van Luke.

Om 13:00 uur was het zover. De semi-finale voor de dubbels. Mijn partner was er op tijd en we speelden best goed. John had 137 / 161 / 154 en ik had 189 / 163 / 163 alles zonder handicap, die krijgen we bij de eind score. Met deze score zijn we op de 2e plaats de finale in gekomen. De finale bestond uit 5 games, tegen elk team (6 teams in de finale) een game. John had 139 / 151 / 127 / 136 / 152 en ik had 170 / 161 / 181 / 178 / 159, totaal score 1939 incl hcp.

Met deze score en onze handicap hebben we de 3e plaats behaald in de 5e divisie.

EEN BRONZEN MEDAILLE

Om 22:00 ben ik eindelijk thuis gekomen. Ron is met Jason naar de Sydney Opera House gegaan want ik kon dus niet aanwezig zijn. Ron gaat nog wel naar het Imperial Hotel van Priscilla Queen of the Desert. Ik ga er zo snel mogelijk in want ik moet morgen om 05:00 uur op om de team finales te spelen.

8-nov-02

Gisteren is het programma van Ron niet helemaal gelopen zoals het zou moeten, oorzaak drank....het was erg gezellig op het strand met Luke & Vanessa (francaise) en lekker aan de witte wijn in de zon. Toen ik in het hotel terug kwam was het inmiddels zes uur geweest en moest ik me nog gaan haasten ook. Nu pas wist ik ook dat René niet mee zou gaan naar de Opera House, dus ik snel een ander vriendje bellen (Jason) die gelukkig snel reageerde. Met de taxi naar de Opera House, mooi op tijd voor een glaasje champy op het balkon. Nog gekletst met een nederlands meisje wat daar achter de bar werkt. De voorstelling was geweldig ! een gaykoor van 500 mensen uit 15 verschillende landen heeft in de grote concert hall gezongen (wat waanzinnig mooi als je binnen in de Opera House bent, en we zaten ook nog op rij 5.....René heeft wel wat gemist maar ja bowlen gaat voor) Om 21.30 dachten we dat het afgelopen was, staande ovatie en zo, maar het was pauze, uiteindelijk stonden we om 23.45 uur buiten. Toen was het inmiddels te laat om naar de drag show in het imperial hotel te gaan, dan nog maar wat eten want dat was er door al dat haasten bij ingeschoten. Om 02.00 uur tollend het bed in, René moest er haast al weer uit.

Voor mij zaten de wedstrijden voor de GayGames 2002 erop. Ron en ik zijn toen naar het centrum van Sydney gegaan en hebben van een lekkere lunch genoten. Daarna even in het hotel omkleden en naar de GayGames Hub (ontmoetings en social place in het centrum van Hyde Park) gegaan. Lekker van de zon genieten en de deelnemers medaille opgehaald. Tevens hebben we de stand bezocht van de GayGames VII in Montreal Canada 2006 met bewonderenwaardig personeel. Nog even snel cultureel gedaan door te wandelen in het park en een kerk te bewonderen, daarna wezen shoppen in Oxfordstreet ondanks de enorme hitte van vandaag.

Nu lekker opknappen en uiteten. Morgen geen bowlen dus ook het stappen krijgt weer aandacht.

9-nov-02

We hebben gisteravond gegeten tussen de auto's. Je hebt restaurant MG Garage en Fuel Bistro / Towbar in Crownstreet. Het zijn overdag showrooms die auto's verkopen en voor de lunch en diner zijn het ook restaurants. We hebben lekker gegeten en gelukkig was mijn duif wel dood voordat hij op mijn bord kwam, knippen duiven wel hun nagels? Het toilet was apart met geweldige wasbakjes. Deze restaurants zijn een must voor de exclusieve eters. Na het eten moesten we wel bijtanken bij de hotelkluis...

Nu maar weer kijken in Oxfordstreet of er wat te beleven is. Nou het was vrijdag dus dat was wel gelukt.Om een uur of drie lagen we in bed met een stuk in onze kraag. Wel lekker ontspannen, ik hoefde niet vroeg op om te bowlen.

Vanmiddag begint de sluitingceremonie. Om 16:00 uur moeten we verzamelen om met z'n allen een soort Corroboree te houden van 17:00-20:00 uur. Daarna is er een BBQ en begint ook de Farewell party.

We hebben een link gevonden met veel beelden van de GayGames, klik maar op deze link.

10-nov-02

Nou dat was me het feestje wel. Om 16:00 uur zijn we op het terrein van Fox Studio's aangekomen met Luke(van het hotel) en Vanessa(vriendin van Luke). Wat een geweldig terrein en wat een hoop mensen. We kregen een optocht van alle deelnemers van een bijgebouw naar het centrale veld. Gezellig met z'n allen op het veld zitten en genieten van de muziek en de speeches. Het was een mooi gezicht om de vlag over te zien gaan van Sydney naar Montreal. Ondertussen heb ik mijn T-shirt kunnen ruilen met een T-shirt van de GayGames Medical crew. Het was een leuk gezicht om te zien hoeveel er werdt geruild. Je kon op het laatst gewoon niet meer zien waar iemand vandaan kwam.

We moesten allemaal het terrein verlaten om 22:00 uur. Daarna was namelijk de Farewell party op hetzelfde terrein. Dus even naar buiten en aan de andere kant weer naar binnen. We hoorden dat er 35.000 kaartjes voor deze party zijn verkocht. Het waren 4 hallen met muziek, 3 house en lichtshows en 1 latin american. Verder kon je bij alle kroegen en eettentjes terecht die ook op dat terrein zaten. Op het toilet hebben we ons omgekleed en de tas ingeleverd. Daarna op pad door de hallen. Wat een enorme mensen massa, zoveel nichten bij elkaar heb ik nog nooit gezien.

Het is nu 12:40 op zondag en we bereiden ons voor om naar het strand te gaan, Redleaf Pool, met Jason. Lekker niets doen en genieten van het weer. Straks lekker eten in de buurt van het Opera House want Ron wil graag nog eens de oesters proberen.

Die oesters, die hebben we uiteindelijk niet gehad, oorzaak.......drank. Na het strand zijn we naar een hele leuke pub gegaan, Green Park Hotel, waar op zondag rond 18:00 uur de australische gays uitgaan, erg gezellig en het was er hartstikke druk. Intussen was het 23.00 geworden, snel wat gegeten en afscheid genomen van Jason want die moest maandag weer vroeg op. Onderweg Luke gebeld die in het hotel aan het werk was maar met ons nog wat wilde drinken. Tuurlijk doen we dat, uiteindelijk zijn we in discotheek de ARQ beland waar we nog lekker hebben gedanst, nog steeds in de kleren van die middag aan het strand. Om 05.00 uur tolden we ons bed in. Dit was een geslaagde afsluiting van Sydney.

11-nov-02

Om 10.00 uur ging de wekker en konden we beginnen met inpakken. Wat een mens al niet met zich mee kan sjouwen zeg, de koffers konden net dicht. Laatste keer ontbeten in ons favoriete eettentje in Crown street en daarna een beetje weemoedig afscheid genomen van het personeel van Park Lodge Hotel. De taxi bracht ons in nog geen kwartiertje naar de luchthaven, en ook het inchecken bij Virgin Blue (een soort easyjet) ging vrij snel. Godzijdank waren ze soepel met onze loodzware baggage, we hoefden niets bij te betalen. We waren ruim op tijd dus mooi even tijd om wat te typen buiten. Het was echter bewolkt en koud (!) dus zijn we maar snel binnen gaan zitten.

Om 15.00 uur konden we instappen en om 16.45 uur waren we al in Melbourne, waar het weer prachtig weer was. De taxirit duurde nu wel iets langer, ongeveer een half uur. Ons hotel, Kingsgate hotel, ligt in het overdag drukke zaken- en winkelgebied van Melbourne. We zitten vijf hoog achter maar ach, we slapen er alleen maar. Wel vier bedden op de kamer, dus als we ruzie krijgen kunnen we apart slapen. Snel uitgepakt en toen zijn we met de tram naar South Yarra gegaan, want 's avonds is het hier gezelliger. Lekker gegeten bij de Attic, een trendy restaurant dat woensdag pas officieel geopend wordt (erg hip dus) en daarna nog wat drinken bij Xchange hotel. Het valt op dat het erg rustig is overal, maar als we aan de praat raken met twee australiërs horen we dat het vanaf woensdag pas wat drukker wordt in het uitgaansleven. Wat een verschil met Sydney met al die rijen voor de deur.

12-nov-02

Om 09.00 uur opgestaan en gelijk om de hoek van het hotel ontbeten. Het is heerlijk weer dus we besluiten om naar st Kilda te gaan met de tram. Het is een klein plaatsje aan het strand met allemaal vrolijk gekleurde huisjes en leuke eettentjes. Alles is een beetje vervallen maar dat maakt het alleen maar mooier. Over de boulevard langs het strand gelopen en wat gewinkeld. Daarna weer met de tram richting centrum en uitgestapt bij de Yarra river, waar je een prachtig uitzicht hebt en lekker langs het water kan lopen.

Weer in het centrum terug zijn we lukraak wat straten ingelopen om de gebouwen te bewonderen. Het lijkt een beetje New York als je door de straten van Melbourne loopt. Torenhoge flats worden afgewisseld met mooie lage oude gebouwen, erg indrukwekkend. Om een uur of vijf weer terug in het hotel, even opfrissen. Voor morgen staat een excursie naar de Great Ocean Road op het programma (half zeven opstaan !) dus vanavond gaan we alleen lekker eten en vroeg naar bed (maar ja dat zeggen we wel vaker deze vakantie...)

13-nov-02

Gisteravond gegeten in een geweldig centrum, Crown Plaza. Dit is een multipurpose centrum met casino, restaurants, filmzalen, hotel, etc, etc. Wat een mooi complex en wat groot. Het rondje door het casino was kort want er waren niet veel mooie mannen als croupier, in Nederland doen ze dat beter. Het was wel ontzettend groot !We hebben wat gegeten in Automatic. De bediening was erg sympathiek maar het eten was middelmatig. Na nog even te hebben geflaneerd op de Yarra Promenade voor Crown plaza zijn we naar bed gegaan.

Om 06:30 uur ging de wekker. Snel opknappen om op tijd bij de bus te zijn. Het laatste kwartier was spannend want de hotelwekker stond een kwartier achter. Toch waren we op tijd. Na de rest van de mensen te hebben opgepikt snel op weg over de Great Ocean Road. De chauffeur en gids, van Go-West Tours, was een echte aussie, dus soms slecht te verstaan. Als eerste gingen we een aantal wilde kangaroes bekijken die op een golfbaan verbleven. Grappig om te zien dat kangaroes ook van golf houden. Daarna op weg naar een bekend strand om te surfen (niet zelf...). Het was niet druk maar de golven waren geweldig. Verder tijdens de rit ook nog wilde koala's gezien die, net alsof ze ervoor betaald werden, over de weg liepen of de boom beklommen. Grappige beesten en wat zijn ze lui. aussies zijn het gewend om langs de weg te picknicken, dus wij stopten ook even bij zo'n plek voor wat thee en koffie. Daarna op weg naar een klein stadje om te lunchen. De weg daar naar toe was erg op en neer en had veel bochten. Dit was ook nog diezelfde Great Ocean Road. Je kreeg veel mooie shots te zien van de bergen en de riviertjes. Aangekomen konden we even lunchen en de benen strekken. We kregen drie kwartier dus dat was snel happen. Ron kon ook nog even terug naar zijn jeugd, schommelen in Australië. Daarna zijn we door een regenwoud gelopen en heeft de gids alles verteld over de verschillende bomen en hoe het leven werkt in een regenwoud. Interessant om dat eens te horen en ook zelf te zien. Gigantische bomen die al eeuwen staan en zelfs dienst kunnen doen als schuilplaats of gevangenis.

Na het regenwoud snel op weg naar de rotskust van Australië. Als het helder weer is kun je bijna naar de zuidpool kijken. Raar idee dat je nu onder de aarde hangt. De aussies zeggen wel eens dat Australië de kont van de aarde is. Wat een geweldige kustlijn en wat een energie komt er van de zee. De kustlijn is gevormd door de erosie en geeft prachtige natuurverschijnselen.

Het was een geweldige dag geweest en te veel foto's om dit allemaal even kort te behandelen. Later komen we hier met foto's op terug. Om 21:45 uur werden we netjes afgezet bij ons hotel. Snel opfrissen en weer naar de Xchange en Diva om het nachtleven van Melbourne mee te maken.

14-nov-02

Gisterenavond eerst even bij Xchange kijken.Rond 23.00 uur kwamen we daar binnen en het was er lekker druk. Ook veel nederlanders nu, we zijn dus niet de enigen die na Sydney nog verder kijken. Leuke dragshow en lekkere muziek maar om 01.00 uur gingen ze al dicht ! Nou ja ! De bar die nog wel open was heet Diva en was drie deuren verder. Ook daar een geweldige travestiet (zie foto) die ook nog een karaoke show presenteerde. Ron had sjans van een jongen van 21 jaar dus zijn dag kon zowiezo niet meer stuk. Om ongeveer 03.00 uur met de taxi naar het hotel en deze ochtend gingen we om een uur of twaalf pas weer op pad (schandalig).

Deze middag hebben we de winkelstraten van Melbourne bezocht (Colinstr. en Little Colinstr.) en wat historische gebouwen bekeken. Erg leuk om te zien hoe de werkende massa 's middags massaal luncht op de vele pleinen voor de kantoortorens. Voor kleding & schoenen zijn we geslaagd bij een heel mooi boetiekje van een australische ontwerper, Chiodo. Erg hebberig word je in die shop ! Glaasje champy gedronken in een zijsteegje van Colinstreet (Block Arcade) en weer terug naar het hotel om ons op te maken voor weer een stapavond in Melbourne.

15-nov-02

Gisteravond lekker gegeten bij Café Sienna, een restaurant in Chapelstreet. Ze hadden Tasmaanse oesters als voorgerecht staan dus Ron kon weer smullen.Een leuk en druk restaurant met een goede keuken. Het valt me wel op dat de aussies op alles verse peper willen doen. Ze blijven maar komen met die pepermolen, of je nou geproeft hebt of niet.

Na ons buikje rond te hebben gegeten zijn zijn we even wezen kijken bij de Xchange, begin van de kroegentocht. Er waren veel te veel nederlanders, zelfs de baas van de Rouge (Edwin)samen met z'n vriend waren er ook. De andere kant van de wereld en nog kom je bekenden tegen. Op donderdag beginnen de diverse feesten en vanavond zijn we op zoek gegaan naar het Badpuppy feest in The Greyhound hotel. Na aangekomen te zijn was er niets te doen dus snel weer terug naar de Exchange. Dan maar even kijken in The Market. Nou, het was gelukkig de tent waar iedereen naar toe ging als de rest sluit. Lekker gedanst en genoten van de kroeg travestiet (elke kroeg of disco heeft zijn eigen trav).

Na de wilde nacht is het weer snel 12:00 uur in de middag. Dus snel op en onderweg naar Chapelstreet voor ontbijt en boodschappen. Onderweg hebben we in het centrum het ANZ bankgebouw bekeken en het bijbehorende bankmuseum. Een geweldig gebouw met een prachtig verleden, helemaal in gotische stijl.

De straten chapelstreet en churchstreet blijken hele leuke winkelstraten te zijn, heel anders dan in het centrum van Melbourne. Veel terrasjes, muziek, relaxte mensen. Heerlijk in de zon op het terras gezeten van een oude kerk waar nu een ierse pub in zit.Overal zijn de etalages in kerstsfeer en staan er kerstbomen, maar het is voor ons erg moeilijk om in kerststemming te komen als je met 30 graden in je T-shirtje over straat loopt ! Australië heeft hele leuke ontwerpers van kleding en het zal dan ook wel schrikken zijn als we thuis de creditcardrekening krijgen...

16-nov-02

Gisterenavond wilden we eigenlijk naar de Revengeparty in st. Kilda gaan (begon om 23.00 u) maar bij de Xchange vertelden ze ons dat iedereen daar op drugs naar toe ging, dus wij besloten om weer naar de Market hotel te gaan net als de avond ervoor. Het was een stuk drukker maar dat maakte het er helaas niet gezelliger op. Ik dacht dat wij goed in drinken waren maar wij zijn nog lieverdjes vergeleken bij die aussies. Toch nog best laat geworden, maar we hadden vandaag toch een dagje strand ingepland dus dat was niet erg. Na de aspirines en een ontbijtje in st. Kilda beach zijn we naar het strand gelopen.Mooie zeesterren lagen er langs het water, wel wat anders dan die kwallen bij ons. Het was erg rustig, en later begrepen we ook waarom, het was gewoon te heet op het strand, je hield het met moeite tien minuten vol. Maar in de schaduw met een drankje was het goed uit te houden.

Toch even lekker van de zon genoten en daarna lekker flaneren langs de boulevard met mooie huizen. Onderweg naar het strand hadden we al een lunapark gezien bij het Palace Theater. Ze hadden daar een ouderwetse achtbaan met bestuurder aan boord. De achtbaan was best spannend, niet vanwege de steile afdalingen maar vanwege het schudden en kraken van de baan en het karretje. Vanuit die achtbaan hadden we een prachtig zicht over het strand en de wijk.

Vanavond hebben we wat kleins gegeten en rustig aan gedaan. Al werd het nog 03:00 uur voordat we in bed lagen.

17-nov-02

De dag dat we moeten vertrekken naar Nederland. Voor 10:00 uur uitchecken, bij tijds op en zorgen dat we beneden zijn. De vlucht vertrekt om 17:00 uur dus we hebben nog even. Lekker ontbeten in de leuke straatjes in het centrum. Het zou een warme dag worden maar het was wat bewolkt dus het viel mee. In het centrum werd de kerstman ontvangen door een grote groep kinderen. Hij was aangekomen in een Santa Tram samen met z'n kerstvrouw. Het was grappig om te zien dat de mensen in korte broeken lopen, de kerstman ontvangen wordt en het warm is. Om 14:00 uur waren we het zat en zijn vertrokken naar het vliegveld. De vlucht vertrok lekker op tijd maar wegens tegenwind waren we pas om 00:15 uur (Sydney tijd), 22:00 uur (singapore tijd) aangekomen. Het is nu 2 uur wachten op de vlucht naar Amsterdam. Gelukkig is er wel internet contact te maken vanwege de perfecte service en het up to date zijn van dit vliegveld.

18-nov-02

Om 06:00 uur zijn we eindelijk aangekomen op Schiphol. Het was een zeer vermoeiende reis en we waren blij om weer op vaste bodem te staan. Om 07:00 uur werden we opgewacht door de ouders van René met een bos bloemen voor de prijswinnaar. Commentaar genoeg van de medepassagiers over de oranje jas en medaille, maar wel leuk.

Nog even een kopje koffie bij de ouders van René en we werden thuisgebracht. Amber bijna doodgeknuffeld, nog even gezellig bijpraten met Sharon en dan om 10:00 uur maar een paar uurtjes slapen.Hopelijk blijft de jetlag achterwege, 23 uur vliegen is niet echt lekker, maar ja, no worries, je zit dan ook wel aan de andere kant van de wereld ! Het is echt een aanrader !